Hello mzungu's!

Het eerste weekend in Kampala is zo goed als voorbij. Voor m'n gevoel zijn er al twee weken voorbij, omdat ik zoveel gezien heb in deze paar dagen. Allemaal heel indrukwekkend, sommige dingen bizar, sommige dingen heel mooi, maar alles vooral onbeschrijfbaar.

Zaterdag heeft Eva ons wegwijs gemaakt in Kampala, samen hebben wij een simkaart gekocht en voldoende geld gepind en daarna heeft zij ons "los gelaten". Al snel vonden wij cafe java's waar we héérlijk hebben gegeten en een echte cappuccino hebben gedronken (ze deden hier zelfs aan latte art, haha)! Cafe Java's is behoorlijk verwesterd en stiekem fijn om even uit de Afrikaanse chaos te stappen. Na deze heerlijke lunch zijn we weer met de bodaboda terug naar het hostel gegaan waar we even bij moesten komen van alle drukte. Het verkeer hier is echt niet te beschrijven en ik moet ook nog even leren om vertrouwen te krijgen in de bodadrivers. Iedere keer wanneer mijn driver de andere kant op gaat of wanneer ik Jor of mama ineens een andere straat in zie gaan breekt het zweet me uit en vrees ik dat we elkaar nooit meer terug zien. Maar zoals ze hier zeggen: "just go with the flow" het komt ALTIJD goed. Dat is tot nu toe ook wel zo gebleken.

De dagen hier zijn best kort aangezien het om 7PM pikkedonker is en we dan niet meer de straat op mogen, maar meestal zijn we ook zo moe dat we vroeg naar bed gaan. Zondag zijn we 's ochtends weer op de bodaboda gestapt naar de African craft market in Kampala. Op zondag is het een stuk rustiger in de stad omdat het grootste deel een hele dag in de kerk zit. De markt bestond uit allemaal kleine krotjes volgestampt met prullaria. Voor ieder krotje zit iemand die ons hartelijk verwelkomt en vraagt om binnen te komen. De sfeer in Kampala is heel fijn, niet opdringerig en vooral heeeeeeeeeel relaxt. Toevallig zat vlakbij deze market weer een cafe Java's waar wij onszelf weer verwend hebben met een heerlijke smoothie en caesar salade. Na de lunch is mama te voet terug naar het hostel gegaan en ben ik met Jor naar het Sharaton Hotel geweest waar we een heerlijke middag aan het zwembad hebben gelegen. Dit deed wel ff goed, vooral met de hitte van vandaag. We besloten aan het eind van de middag terug te lopen richting het hostel en zouden onderweg wel kijken of we ergens de boda zouden nemen. Al snel belandden we downtown bij het old taxi park en wat we daar zagen was echt niet te bedenken. Drukdrukkerdrukst. Hele straten bezaaid met kleden en zeiltjes vol met kleren, schoenen, boeken en alles wat je kunt bedenken. Hiertussen liggen af en toe baby's en kinderen of een man zonder benen. Iedereen sprak ons aan en niemand liet ons er doorheen en dat was af en toe best wel beangstigend. Uiteindelijk kwamen we bij het old taxi park waar honderden taxibusjes kriskras door elkaar stonden. Wat een gekkenhuis. Door deze overweldigende drukte besloten Jor en ik maar snel achterop een bodaboda te springen op naar het hostel.

Nu weer thuis, wachten op een heerlijke verse pizza. Morgen staat de eerste echte werkweek op het programma, ik ben benieuwd.

Tot snel!