Zijn we weer!

Vandaag zijn we alweer precies op de helft van onze reis. Helaas heb ik de afgelopen week zo goed als in bed doorgebracht. Woensdagochtend voelde ik me wat beter en besloot ik om een half dagje naar m'n project te gaan. Slechtste idee ever.... Eenmaal terug thuis stortte ik volledig in, koorts to the max, zwak, janken, rillen, hoesten, alles ging gewoon weer helemaal klote en dubbel zo erg als voorheen. De kinderen op mijn project, met name de baby's zijn ook allemaal zo ziek dus denk dat het een soort wisselwerking is waarbij iedereen elkaar continu aansteekt. Aangezien ik nog niet helemaal 100% goed was en de hygiene op m'n project niet bestaat duurde het niet lang. Veel kinderen op het project moeten om de paar dagen naar het ziekenhuis en een aantal lopen rond met infuusjes (die plaatsen ze hier al ongeveer meteen zodra je het ziekenhuis binnenloopt, geen idee waarom..) Sommigen voelden loeiheet aan en anderen konden niks anders dan overgeven. Arme kiddo's . De verpleger vroeg me of ik wel werd behandeld tegen mijn flue, ik zei maar snel ja voordat hij zelf z'n "medicijnenkast" open zou trekken. Na het middageten van de kinderen ben ik naar huis gegaan waar ik in bed helemaal instortte. Jor kwam vrij snel na mij thuis en schrok van wat hij aantrof, vervolgens mama net zo.. Toen toch maar besloten om Frank de coördinator te smsen die zou toch nog langskomen met water. Met hem afgesproken om de volgende ochtend af te wachten en wanneer niet beter een bezoekje te brengen aan het ziekenhuis.

In de nacht van woensdag op donderdag werd het alleen maar erger, en kon ik ook nog een sprintje trekken naar de wc omdat ik m'n kleine beetje avondeten niet binnen kon houden. Donderdagdag ochtend dus gelijk met de auto naar het ziekenhuis gereden: The Surgery, een ziekenhuis opgericht door een engelsman waar ook een Nederlandse arts werkt. Het was niet al te druk dus redelijk snel kon ik met een dokter mee om te vertellen wat er aan de hand was, zij deed ff een korte check en vervolgens kon ik naar het lab om bloed te laten prikken, in een plastic beker te plassen en wat stool af te leveren (dat laatste lukte helaas niet). In mijn bloed en urine was niks te vinden op wat uitdroging na. Stool kon later nog worden ingeleverd. In ieder geval geen mallaria, waar toch een beetje voor werd gevreesd! Toch maar echt dealen met het ziek zijn dus en mezelf dwingen om uit te zieken en vooral niet naar m'n project te gaan. Weinig nieuws van mijn kant dus!

Tot over twee weken

XOXO